อย่างไรก็ตาม นอกจากการคัดกรองผู้ป่วยโควิด – 19 ด้วยระบบโทรเวชกรรมแล้ว กลุ่มผู้ป่วยที่รักษาหายแล้วก็ยังต้องได้รับการดูแลและติดตามผลหลังออกจากโรงพยาบาล ซึ่งทางสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ได้พัฒนาแอปพลิเคชัน Clicknic ขึ้นมาเพื่อวิดีโอคอล (VDO Call) ให้คำปรึกษากับผู้ป่วยกลุ่มนี้ เนื่องจากอดีตความเป็นผู้ติดโควิดจะถูกปฏิเสธจากสังคม

ขณะเดียวกัน สำนักสนับสนุนการพัฒนาระบบสุขภาพ สสส. ได้พัฒนาหลักสูตรการอบรมระยะสั้นเพื่อฝึกทักษะการให้คำปรึกษาแบบออนไลน์แก่นักสังคมสงเคราะห์ประจำโรงพยาบาลและเครือข่ายนักสังคมสงเคราะห์ รวมทั้งอาสาสมัครที่จะทำงานร่วมกันเพื่อให้ความช่วยเหลือด้านต่าง ๆ แก่ผู้ป่วยอย่างเหมาะสม ตัวอย่างเช่น ช่วยสร้างความมั่นใจให้ผู้ป่วยที่หายจากโควิด-19 สามารถใช้ชีวิตและกลับคืนสู่ชุมชนได้ตามปรกติ

ไม่ตีตรารังเกียจหรือเลือกปฏิบัติ

ปัญหาที่ตามมาของผู้ป่วยกลุ่มที่หายจากโควิด – 19 ก็คือ ถูกคนในชุมชนกีดกันหรือขับไล่ออกนอกพื้นที่ ซึ่งเป็นเหตุการณ์คล้ายกับที่ผู้ป่วยเอชไอวีเคยเผชิญเมื่อ 30 ปีก่อน เนื่องจากคนจะกลัวหรือกังวลว่าจะติดเชื้อ จึงมีทัศนคติเชิงลบต่อผู้ป่วยหรือแม้แต่คนที่หายป่วยแล้ว ส่งผลให้คนเหล่านั้นอาจกลายเป็นคนตกงาน และขาดรายได้ชั่วคราว หรือบางรายอาจจะตกงานถาวร

สสส. จึงร่วมมือกับมูลนิธิศูนย์คุ้มครองสิทธิด้านเอดส์ สร้างความเข้าใจไม่เลือกปฏิบัติต่อผู้เข้าเกณฑ์เฝ้าระวังโรคและผู้ติดเชื้อ รวมไปถึงครอบครัวและคนใกล้ชิดของกลุ่มคนเหล่านี้ที่อาจได้รับผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อม ภายใต้แนวคิด “สู้โควิด-19 แบบไม่ตีตราและไม่เลือกปฏิบัติ” เพื่อทำความเข้าใจและปรับเปลี่ยนทัศนคติของผู้คนให้เกิดการยอมรับ โดยมีการรณรงค์ “ยินดีต้อนรับ ไม่เลือกปฏิบัติ ไม่ตีตรา” ให้ทุกคนทุกฝ่ายระมัดระวังคำพูด สายตา และท่าทาง ต่อผู้ที่ผ่านวิกฤตโควิด ตลอดจนควรให้กำลังใจหรือให้การต้อนรับผู้ป่วยที่รักษาหายแล้วกลับเข้าสู่สังคม โดยให้เข้าใจร่วมกันว่า การติดโควิด – 19 ไม่ได้ทำให้คุณค่าความเป็นมนุษย์ของพวกเขาลดลง แต่ยังเป็นสมาชิกของครอบครัวและสังคมที่สามารถทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติได้เหมือนเดิม

แนวทางนี้จะเป็นจริงได้จำเป็นต้องร่วมกันทำให้ชุมชนมีความปลอดภัย ไม่รังเกียจ ไม่ขับไล่ผู้ที่เข้าเกณฑ์เฝ้าระวังโรค ผู้ติดเชื้อ รวมทั้งผู้ที่รักษาโควิด-19 หายแล้ว เพื่อให้คนเหล่านี้เต็มใจในการให้ข้อมูลและเข้ารับการรักษา โดยทาง สสส. ได้เผยแพร่ความรู้ความเข้าใจเพื่อลดการตีตราและเลือกปฏิบัติ คำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ทำให้ผู้ที่เคยติดเชื้อมีความรู้ในการดูแลตัวเอง เกิดความมั่นใจมากขึ้นเมื่อกลับเข้าสู่สังคม

ตัวย่างเช่นกรณี ทองสุข ทองราช อาชีพขับรถแท็กซี่ อดีตผู้ป่วยโควิด-19 ที่รักษาตัวจนหายเป็นปกติแล้ว แต่เมื่อกลับมาขับแท็กซี่อีกครั้งก็ถูกผู้โดยสารขอลงจากรถกะทันหัน เพราะจำหน้าได้ ซึ่งเหตุการณ์นั้นบั่นทอนกำลังใจทองสุขอย่างมาก จนเกือบตัดสินใจเลิกอาชีพขับรถและมีความคิดอยากฆ่าตัวตายมาแล้ว

ดังนั้นหน้าที่ของนักสังคมสงเคราะห์และอาสาสมัครที่ต้องให้คำปรึกษาทั้งผู้ป่วยและผู้คนในสังคมมีทัศนคติในเชิงบวก จึงเป็นบทบาทสำคัญที่มีส่วนช่วยให้ผู้ผ่านฝันร้ายจากโควิดได้กลับคืนสู่สังคมอย่างปรกติสุข